با حضور کودکان و نوجوانان، تاریخچه بناهای تاریخی مرکز رشت تشریح شد

به گزارش روابط عمومی سازمان عمران و بازآفرینی فضاهای شهری ، معاون بازآفرینی سازمان عمران، در همین زمینه می گوید: سال 1399، شهر رشت بعنوان شهر پایلوت دوستدار کودک انتخاب شد و از همان زمان شهرداری رشت، در بخش های مختلف  برنامه های متنوعی را برای کودکان و نوجوانان اجراه کرده است.

خاطره محجوب، با بیان اینکه  تک تک شهروندان می باید برای تربیت شهروندانی مسئولیت پذیر و توانمند تلاش نمایند، اظهار کرد: هدف از اجرای برنامه هایی با محوریت شهر دوستدار کودک، پرورش نسلی سالم و توانمند است. بنابراین مدیریت شهری بعنوان متولی شهر می باید مناسب سازی فضاهای شهری را  از منظر کالبدی، اجتماعی و فرهنگی برای فعالیت و توانمدسازی کودکان مهیا نماید.

وی، با اشاره به اجرای برنامه های رشت گردی از سوی حوزه بازآفرینی سازمان عمران، می گوید: تاکنون به مناسبت های مختلف از جمله روز رشت، برنامه های محله گردی کودکان در بافت های تاریخی اجرا شده است. و برنامه اخیر بمناسبت روز جهانی بناها و محوطه های تاریخی و همچنین روز معمار تدارک یافته است.

محجوب، ضمن تقدیر از همراهی دانش آموزان دبستان ابتدایی فیاضی در برنامه رشت گردی پنجم اردیبهشت ماه،  توضیح می دهد: وقتی دانش آموزان از نزدیک خانه ای را با پنجره های ارسی و شیشه های رنگی می بینند و با کاربرد آن در  خانه های تاریخی ایران آشنا می شوند، مفاهیم هویت معماری بهتر در ذهنشان می ماند.

این دانش آموخته معماری، با اشاره به تفاوت های معماری اقلیم گیلان با معماری بناهای استان های مرکزی، می افزاید: به دلیل رطوبت بالا و ریزش مداوم نزولات جوی، بناهای گیلان در گذشته بر یک کرسی چینی بلند ساخته می شد، خانه ها عموما از کف خالی بود تا به گردش هوا و کاهش رطوبت کمک کند. در اصطلاح معماری بومی به آن گربه رو می گفتند. سقف بنا نیز با یک فاصله شیب دار ساخته می شد. خانه ها دارای تلار یا غلام گردش در چهارجهت یا حداقل یک جهت بود، اتاق ها تودرتو، دارای درب و پنجره ها و بازشوهای متعدد بود تا به گردش هوا کمک نماید.

معاون بازآفرینی سازمان عمران، با اشاره به معماری متفاوت بناهای مرکز شهر رشت، می گوید: بناهایی همچون عمارت بلدیه، هتل ایران و ساختمان پست و دیگر بناهای جداره خیابان امام و اعلم الهدی، بیانگر تغییر سبک معماری از اواخر دوره قاجار و اوایل پهلوی است.

محجوب،  می گوید: ساختار فعلی معماری گیلان از یک نوع بهم ریختگی رنج می برد. اگرچه عوامل مختلفی باعث این ناهاهنگی بصری در معماری شده است، اما داشته های معماری ما، می تواند الگویی شاخص برای بازگشت به هویت های معماری  بومی باشد. وی، ابراز امیدواری کرد  اینگونه برنامه ها برای کودکان و نوجوانان تداوم یابد.